Τέσσερα διαζύγια & ένας γάμος

Photo Mario Purisic on Unsplash

Για την Ελλάδα μας πρόκειται βέβαια!

Να ξέρουμε τι μας περιμένει στην μετά Covid εποχή, που με τόση λαχτάρα και αγωνία περιμένουμε. Ποια θα είναι η επιστροφή στην “κανονικότητα”. Πως είπατε; Ποια κανονικότητα; Μα για την Οικονομική και Κοινωνική καιγόμαστε. Ας δούμε όμως, πως την έχουμε στο μυαλό μας, έστω κι εάν δεν το λέμε.

Σωστά λέμε πως Οικονομία = Κοινωνία = Ψυχολογία.

Ναι, αλλά ξεχνάμε πως η ψυχολογία της κοινωνίας στηρίζεται στις Νοοτροπίες της, που έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα του χρόνου και χρειάζονται πολλά-πολλά χρόνια για να αλλάξουν.

Είμαστε αισιόδοξοι/απαισιόδοξοι, υπομονετικοί/ανυπόμονοι, μεθοδικοί/”χύμα”, τολμηροί/άτολμοι, εσωστρεφείς/εξωστρεφείς, επιβραβεύουμε/ζηλεύουμε;

Αυτές είναι δομικές νοοτροπίες, που καθορίζουν και διαμορφώνουν τα πάντα. Και ιδού 5 βασικές νοοτροπίες μας, που σίγουρα δεν θα αλλάξουν στην μετά covid εποχή, ίσως και για πολλές δεκαετίες ακόμα. Που εκφράζουν την αντίληψη της κοινωνίας μας, άρα και τις συνθήκες/πλαίσιο της οικονομίας μας.

Τα 4 διαζύγια, που έχουμε πάρει, τον 1 γάμο, που έχουμε κάνει και τα τιμάμε γερά.

Διαζύγιο 1ο: με την Αποτυχία

Μα είναι δυνατόν ο ένας και μοναδικός Έλληνας να αποτύχει; Όχι βέβαια!

Εφιάλτης, πρέπει να πετυχαίνω παντού και πάντα! Και το απαιτώ φυσικά και από τα παιδιά μου (που έτσι βέβαια τα καταστρέφω), πρωταθλητές παντού πρέπει να είναι!

Και το ανθρώπινο δικαίωμα στην Δεύτερη Ευκαιρία;

Τι είναι αυτό; Παίζουμε τώρα; Φιλανθρωπικό Ίδρυμα είμαστε;

Αφού απέτυχε κρεμάστε τον, άξιος της μοίρας του! Μήπως το χαιρόμαστε και λίγο; Που βλέπουμε το γραφείο του, το μαγαζί του, την βιοτεχνία του κλειστή; Που τόλμησε να προσπαθήσει, να καινοτομήσει, να ονειρευτεί; Χαζός είμαι να κάνω κι εγώ το ίδιο; Κι εάν αποτύχω;

Άσε, συντήρηση (δικέ μου), στερεότυπα (και ξερό ψωμί), ότι κάνουν όλοι, όπως τα βρήκα από τον πατέρα μου κι αυτός από τον παππού μου! Γι’ αυτό και παρακαλώ “να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα”, αυτός να αποτύχει, όχι να πετύχουμε και οι δύο!

Διαζύγιο 2ο: με την Συνεργασία

Σιγά τώρα, που θα συνεργαστώ! Με ποιους και γιατί; Ξέρουν καλύτερα από εμένα;

Και δεν θα με “ρίξουν” (όπως κάνω και εγώ); Και θα μάθουν τα μυστικά μου; και θα δουλεύω εγώ για να κάθονται αυτοί; Και θα μοιραζόμαστε τα λεφτά, που χάρις σ’ εμένα βγάλαμε; Και δεν γράφει η ταμπέλα το όνομά μου; Καλά για θύμα με περνάνε; Τι κι αν έχω τόσα έξοδα μόνος μου, δεν θα τους κάνω την χάρη! Μόνος μου κι όπου με βγάλει! Και σιγά που θα παραδεχτώ ποτέ πως έτσι “μπαίνω μέσα”, ποιος θα το καταλάβει;

Και γεμίσαμε τραπεζοκαθίσματα, rooms to let, μαγαζάκια, καφέ-μπαράκια και άλλες τέτοιες Βαριές Βιομηχανίες! Της κατανάλωσης φυσικά, όχι της Παραγωγής! Με εισαγόμενο το 70% από ότι υπάρχει στο τραπέζι μας! Με 92% μικρομικρές επιχειρήσεις!

Σιγά που θα συνενωθούν, θα συγχωνευθούν, θα λειτουργήσουν ως “συστάδες-clusters”! Αυτά είναι για τους χαζοευρωπαίους! Για Αμερικανάκια μας πέρασαν;

Διαζύγιο 3ο: με την Ευθύνη

Ποιος φταίει; Μα οι άλλοι! Παντού και Πάντα!

Εγώ φταίω, αφού έτσι με μάθανε; Και τους ψηφίζω και τα κάνουν χάλια! Δική μου ευθύνη είναι να τους ελέγξω; Όχι βέβαια, εγώ ψήφισα. Υπέγραψα λευκή επιταγή, γενική εξουσιοδότηση εν λευκώ, “έφυγα” μετά, γύρισα σε 4 χρόνια και βρήκα το μαγαζί ρημαγμένο! Εγώ φταίω ή όσοι “έτρεχαν” το μαγαζί όσο έλειπα;

Άσε τα απίστευτα λάθη της κάθε είδους Αρχής εδώ και 2 αιώνες! Διότι ως γνωστόν, “το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”! Ναι, αλλά μετά “βρωμάει ολόκληρο”! Τι θα κάνουμε; Θα το πετάξουμε; ΟΧΙ βέβαια, κορόιδα είμαστε;

Θα αλλάζουμε το κεφάλι, κάθε 4 χρόνια! Και θα φταίει πάντοτε το κεφάλι!

Διαζύγιο 4ο: με το Αυτονόητο

Μα εννοείται, είναι αυτονόητο! Ναι, αλλά αφού είναι αυτονόητο, γιατί δεν γίνεται;

Διότι, αφού, επειδή, όπως ξέρεις, να σου εξηγήσω, κοίταξε να δεις, περίμενε να σου πω, για να καταλάβεις, μόλις όμως …! Τους τα έχω πει, ποιος έχασε το μυαλό να το βρουν οι άλλοι, δεν με ακούνε, έπρεπε να είμαι εγώ, τους τα έψαλα για τα καλά, θα τους δείξω εγώ …!

Άδικα κουράζονται οι κυβερνήσεις, μάταια γίνονται δημοσκοπήσεις, έρευνες αγοράς, αναλύσεις, προβλέψεις!

Αυτονόητη η λύση:

-Βάζουμε μικρόφωνο σε όλα τα ταξί, σε όλες τις καφετέριες, σε όλες τις ταβέρνες, συνδεδεμένα ασύρματα με κεντρικό υπερ-υπολογιστή:

-Καταγράφουμε όλες τις σοφές απόψεις, δηλώσεις και κουβέντες καθημερινά!

-Αναλύουμε με big data τεχνολογία!

Τελειώσαμε: αυτονόητες οι λύσεις επί παντός επιστητού!

Την έχουν πει σε όλες τις εκδοχές οι ταλαντούχοι και έμπειροι σε όλα θαμώνες! Θα εφαρμοστεί; Όχι βέβαια! Διότι με τι θα ασχοληθούμε αύριο; Σκέφτεστε πως θα αποδώσουμε σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, το μοναδικό και ελληνικό μας “σκοτώνω την ώρα μου”;

Αυτονόητα όλα, τι πλήξη Θεέ μου! Ας τα αφήσουμε μπερδεμένα, αλλιώς πως θα γκρινιάζουμε και θα κλαιγόμαστε βρε αδελφέ;

Γάμος ένας και καλός: με το Υπερεγώ μας

Εμένα θα μου πεις, ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εμένα δεν μπορείς να με πιάσεις κορόιδο, αφού είμαι “γάτα” σου λέω!

Και ξεκινάμε:

-Το χωριό μου (κάθε χωριό) βγάζει το καλύτερο λάδι, το καλύτερο μέλι, το καλύτερο κρασί, το καλύτερο τσίπουρο! Ειδικά το δικό μου βέβαια!

-Το παιδί μου (κάθε παιδί) είναι “αρχηγός” στην τάξη, το λέει και η δασκάλα, “αρχηγός” και στα αθλήματα, το λέει και ο προπονητής!

Γέμισε η Ελλάδα μικρούς Γκάληδες και Ουλάνοβες!

-Περάσαμε “τέλεια”, όπου και να πάμε, διακοπές “τέλεια”, το ΣΚ “τέλεια”, στην ταβέρνα “τέλεια”, στις γιορτές “τέλεια”!

Καλά βρε παιδιά, ποιοι είναι αυτοί που στριμώχνονται στα διόδια, στα πλοία, που περιμένουν μια ώρα για πατάτες τηγανητές, που δεν κοιμούνται από την φασαρία στο ξενοδοχείο; Μα οι άλλοι, αυτονόητο!

Το εξοχικό μου ένας παράδεισος, δεν υπάρχει! Όλα τέλεια, φύση, θάλασσα, γείτονες, ηρεμία, 1 ώρα απ’ την Αθήνα!

Το σπίτι μου στην καλύτερη περιοχή, όλες τις ανέσεις, δίπλα σε τέλεια αγορά!

Καλά βρε παιδιά, εάν είναι έτσι, γιατί γινόμαστε “δραπέτες” με κάθε ευκαιρία, να δραπετεύσουμε από την “φυλακή” μας; Οι άλλοι, όχι εγώ, αυτονόητο!

Και τελειώνουμε με τα καλύτερα:

Πάσχα (μέρες που έρχονται), ούτε ένας Έλληνας δεν αγοράζει αρνί εισαγόμενο! Διότι, ο δικός του χασάπης έχει μόνο ελληνικά και ειδικά αυτόν τον προσέχει πάντα! 3.000.000 αρνιά το λιγότερο, οι νταλίκες έπρεπε να είναι από Αθήνα μέχρι Θεσσαλονίκη, η επαρχία μας γεμάτη στάνες!

Καθαρά Δευτέρα (μέρες που πέρασαν), ούτε ένας Έλληνας δεν έφαγε κατεψυγμένα η/και εισαγόμενα θαλασσινά! Διότι ο δικός του ψαράς, η δική του ψαροταβέρνα, έχει μόνο ελληνικά, σημερινά και από την θάλασσα δίπλα ψαρεμένα! Μήπως ο Σαρωνικός είναι Ατλαντικός και ο Θερμαϊκός Ειρηνικός;

“Δοξάστε με” μας έλεγε ο αιώνιος Χάρρυ Κλύν!

“Για την Ελλάδα ρε γαμώ το” η Βούλα Πατουλίδου!

“Για την Ελλάδα” ο Πύρρος Δήμας!

Μετράμε και αποφασίζουμε, ποιοι είναι περισσότεροι; Οι Δοξάστε με;

Εάν ναι, ποια “κανονικότητα” θα έχουμε μετά Covid εποχή; Ποια κοινωνία, ποια οικονομία;

Μα της Νοοτροπίας του “Δοξάστε με” φυσικά!

Γιώργος Βλάχος
Μέντωρ Ανάπτυξης Επίδοσης-Απόδοσης & Καριέρας - Performance & Career Growth Master - Πρώην CEO HELLAMAT Lafarge Group, Μέλος Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού της Δημοτικής Παράταξης “ΠΕΝΤΕΛΗ 2020 - ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΞΥΠΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΗ", με υποψήφιο Δήμαρχο τον Άγγελο Παλαιοδήμο