Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision ήταν αναμφίβολα μια μεγάλη επιτυχία για την ΕΡΤ. Στόχος ενός τηλεοπτικού σταθμού είναι να τον βλέπουν οι τηλεθεατές. Η μέση τηλεθέαση του τελικού του διαγωνισμού ήταν 68% – με τη μέση τηλεθέαση του λεγόμενου δυναμικού κοινού (μέχρι 54 ετών που είναι αυτό στο οποίο απευθύνεται κυρίως η διαφήμιση) στο 78%. Την ώρα της ψηφοφορίας η τηλεθέαση ξεπέρασε το 82%.
Είναι κρίμα που η διοίκηση της ΕΡΤ – ο Πρόεδρος κ. Ζούλας το έχει πει πλειστάκις, η Διευθύνουσα Σύμβουλος κ. Κασκανιώτη δεν έχει δηλώσει κάτι σχετικό – έχει επιλέξει να αδιαφορεί για τις μετρήσεις (τη νοιάζουν οι μετρήσεις θεάσεων του ERTflix) και έτσι δεν έχει λόγους να πανηγυρίζει για τη μεγάλη επιτυχία. Για να καταλαβαίνουμε τα μεγέθη, η τηλεθέαση της εκπομπής “Κάνε ότι κοιμάσαι” για την οποία κάθε τόσο μας ζαλίζουν τα ούμπαλα είναι 2,5%-3% (χαμηλότερα στο δυναμικό κοινό) και του κεντρικού δελτίου ειδήσεων περί το 5%.
Αντίστοιχα νούμερα τηλεθέασης σε ένα ιδιωτικό κανάλι θα έφερναν πάνω από €1 εκατ. διαφημιστικά έσοδα
Επιτυχία είναι για κανάλι που μετέχει στον τηλεοπτικό ανταγωνισμό. Ας πούμε, τέτοια νούμερα από ιδιωτικό κανάλι θα έφερναν πάνω από €1 εκατ διαφημιστικά και άλλα έσοδα, μόνο από τον τελικό, και ενδεχομένως άλλο €1 εκατ από τους ημιτελικούς. Αν δεν κάνω λάθος, η ΕΡΤ από τον Οκτώβριο έχει το εμπορικό της τμήμα ακέφαλο. Λίγη σημασία έχει αυτό, δεδομένου ότι η διοίκηση αδιαφορεί για τις μετρήσεις, άρα και για τα έσοδα από διαφήμιση (εν προκειμένω και από τα έσοδα από SMS της τηλεψηφοφορίας).
Σε εβδομαδιαία βάση, η τηλεθέαση της ΕΡΤ1, πουσαρισμένη από την Eurovision, κατέγραψε 11,3% την εβδομάδα 6-12/4. Τέτοιο νούμερο δεν έχει δει ο δημόσιος φορέας εδώ και 13 χρόνια! Κρίμα, που ο Ζούλας αδιαφορεί και νοιάζεται μόνο για τις θεάσεις του ERTflix οι οποίες αποφέρουν ΜΗΔΕΝΙΚΟ έσοδο (ενώ το περιεχόμενο κοστίζει τα μαλιοκέφαλα της Κασκανιώτη) και για τις οποίες διαβάζουμε πως έπεσαν κατά 16% από τον Ιανουάριο.
Φαίνεται πως η επιτυχία ήταν μάλλον συγκυριακή. Κάτι η ελληνική συμμετοχή στον τελικό και με την ακατάσχετη φλυαρία περί αυτήν μέχρι το Μάλμε, κάτι η υπόθεση Ισραήλ-Γάζα, κάτι το γενικότερο trendy τζέρτζελο με τον “εναλλακτικό” πια χαρακτήρα του διαγωνισμού, κάτι η μεταπασχαλινή ραστώνη των άλλων καναλιών, έστειλαν την τηλεθέαση στην Eurovision.
Στο διάγραμμα (στοιχεία της Nielsen) παρατίθεται η εβδομαδιαία τηλεθέαση της ΕΡΤ1 από τη σαιζόν 2022/23 μέχρι σήμερα. Βλέπουμε πως το κανάλι παραπαίει στο 4,5%-6,0%, πλην της εβδομάδας της Eurovision, της εβδομάδας της Πρωτοχρονιάς και κάποια στιγμή τον Αύγουστο που κανένα κανάλι δεν έχει πρόγραμμα και ελάχιστοι βλέπουν τηλεόραση. [Αξιοσημείωτο πως την τελευταία Πρωτοχρονιά δεν “πήρε” τίποτε – όταν ο σταρ του “Κάνε ότι κοιμάσαι” έπαιζε, οι τηλεθεατές έκαναν ότι κοιμόντουσαν]. Το ενδιαφέρον είναι πως σε σχέση με την περσινή εβδομάδα Eurovision, φέτος η τηλεθέαση ήταν 45% πάνω (11,3% έναντι 7,8%).
Η μεγάλη διαφορά στη συγκυρία ήταν η περσινή τραγική έως απαράδεκτη ελληνική συμμετοχή. Πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να έβαλαν μυαλό μετά από τις απανωτές παταγώδεις αποτυχίες από το 2016 (τις γελοιότητες Τσακνή, εννοώ) και μετά και αποφάσισαν να παίξουν φέτος με τους όρους (σχεδόν, μην τα παραλέμε) που ταιριάζουν στο συγκεκριμένο διαγωνισμό και όχι στην σοφία του καπετάν-ένα που μοιράζει το παιγνίδι.
Η οπτική του “πλατφορματζή”
Γράφω αυτό το σημείωμα γιατί υπάρχει και η οπτική του “πλατφορματζή”, του καναλιού δηλαδή. Δουλειά του είναι α απευθύνεται και να κατακτάει το κοινό και όχι να κάνει εκπομπές που δεν τις βλέπει ούτε η στενή οικογένεια των συντελεστών – και να περιμένει από τους πέντε-δέκα φιλελέδες των σόσιαλ να λένε μπράβο στις εκπομπές ελάχιστης θεαματικότητας και να “θεωρητικοποιεί” η διοίκηση την αποτυχία απεύθυνσης στο κοινό με παπαρολογίες περί εγκυρότητας των μετρήσεων τηλεθέασης. Δουλειά του είναι ΚΑΙ να συμπληρώνει τα έσοδα με διαφήμιση – σε τελευταία ανάλυση οι παραγωγοί των μεγάλων γεγονότων (Eurovision, Mundial, Ολυμπιακοί Αγώνες, …) δεν έχουν κανένα λόγο να αισθάνονται άνετα με πλατφόρμα που δεν μπορεί να υποστηρίξει το προϊόν τους.
Με την ευκαιρία της διαδικασίας Eurovision, μπορεί κανείς να μας πει γιατί στην ευχή την επιλογή συμμετοχής κάνει ένας μανατζαραίος, κατά τεκμήριο μη σχετικός;
Ας πούμε πως η φετεινή συμμετοχή ήταν επιτυχημένη – την περσινή γελοιότητα τη θυμάται κανείς; Τις απολύτως αδιάφορες συμμετοχές των προηγουμένων ετών, τις θυμάται κανείς;
Ας ελπίσουμε πως κάτι μαθαίνουν όλοι από τέτοιες ιστορίες.
