Εάν, πριν από λίγους μήνες, μας έλεγαν πως στην Ελλάδα:
- όλοι οι μαθητές θα έχουν κάνει τηλε-εκπαίδευση
- όλοι οι υπάλληλοι θα έχουν κάνει τηλε-εργασία
- οι αγορές μέσω διαδικτύου θα αυξηθούν κατά 500%
προφανώς θα γελούσαμε, λέγοντας μάλιστα και το κλασσικό “δεν γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα”. Όχι μόνο έγιναν, αλλά επιπλέον τα εντάξαμε κανονικά στην καθημερινότητά μας. Κοινωνικές αλλαγές, που θα συνεχιστούν με αυξανόμενο ρυθμό. Νέες ανάγκες, νέες προτεραιότητες, νέες καταστάσεις!
Είμαστε έτοιμοι να τις αφομοιώσουμε;
Για πολλές δεκαετίες τελευταία, οι κοινωνίες μας χαρακτηρίζονται από εσωστρέφεια και στασιμότητα. Προσήλωση στα Στερεότυπα! Και μάλιστα στα Στερεότυπα, που με τον ένα η τον άλλο τρόπο μας “επιβλήθηκαν”! Δεν τα επιλέξαμε!
Αναμενόμενα επομένως τα φαινόμενα “κόπωσης”, μετά από 100 χρόνια μεγάλων μεταβολών, κοινωνικών, οικονομικών, πολιτιστικών.
Ένας αλληλοτροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος: τα οικογενειακά Στερεότυπα δημιουργούν κοινωνικά Στερεότυπα, που με την σειρά τους δημιουργούν οικονομικά Στερεότυπα, όλα μαζί δημιουργούν εκπαιδευτικά Στερεότυπα και αντίστροφα και … πάλι από την αρχή!
Μέχρι σήμερα το τίμημα είναι βαρύ, αλλά διαχειρίσιμο. Αύριο; Αύριο διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξή μας!
Η Μάνα Φύση είναι κατηγορηματική:
“όποιο είδος δεν προσαρμόζεται στις αλλαγές/εξελίξεις, εξαφανίζεται”!
Προσαρμοστικότητα λοιπόν είναι η απάντηση για όλα τα καινούργια, που έρχονται!
Πόσο εφικτό είναι αυτό και τι προϋποθέτει;
Εφικτό είναι, αρκεί να υπάρχει “δέσμευση” όλων μας για την Αλλαγή, που πάντα περιμένουμε το βολικό, να την κάνουν πρώτα … οι άλλοι! Ναι αλλά κάπως πρέπει να ξεκινήσουμε, χρειάζονται συγκεκριμένα βήματα, μέθοδος και κυρίως χρόνος, που δυστυχώς δεν έχουμε πια αρκετό στην διάθεσή μας!
Προϋπόθεση πρώτη και άμεση προτεραιότητα, το Όραμα για την Ελλάδα!
Ποια Ελλάδα θέλουμε, μπορούμε και πρέπει να φτιάξουμε;
Με ποια Χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα Πλεονεκτήματα;
Βασισμένη και προσανατολισμένη σε ποιες Αρχές και Αξίες;
Με ποιους ξεκάθαρους Στόχους και Επιδιώξεις;
Να η κύρια Αποστολή/Ευθύνη του Κράτους!
Που τα πολιτικά κόμματα συνολικά και οι εκάστοτε κυβερνήσεις ιδιαίτερα, αποφεύγουν συστηματικά να αναλάβουν, με πρόσχημα το “πολιτικό κόστος”. Πρόσχημα, διότι πιστεύω πως στην ουσία ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ. Ακόμα χειρότερα, δεν ακολουθούν καν πετυχημένα παραδείγματα άλλων χωρών, κατάλληλα για την Ελληνική πραγματικότητα.
Αρκούνται στην προσωρινή “διαχείριση” θεμάτων και καταστάσεων, με μοναδική επιδίωξη τις επόμενες εκλογές!
Διακομματικές επιτροπές για τα πάντα, εκτός από το Όραμα!
Εκεί πρέπει να διαφωνούν διαχρονικά όλα τα κόμματα, αλλιώς δεν έχουν λόγο ύπαρξης!
Προϋπόθεση δεύτερη και καθοριστική για το μέλλον, η Παιδεία!
Ο τρόπος για να υλοποιηθεί ένα Όραμα, είναι να διαχυθεί στην Κοινωνία και να αγκαλιαστεί από τους Πολίτες!
Ο δρόμος γι αυτή την διάχυση είναι … μονόδρομος: Παιδεία-Παιδεία-Παιδεία!
Γιατί δεν έχουμε Παιδεία, αλλά ένα καχεκτικό εκπαιδευτικό σύστημα; Μα διότι δεν έχουμε ούτε Όραμα, αλλά επίσης δεν έχουμε ούτε Πολίτες! Κατοίκους, ψηφοφόρους έχουμε, Πολίτες με την πλήρη έννοια δεν έχουμε.
Αρμόδιοι/υπεύθυνοι για το χάλι μας και την ανάταξή του, οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος:
Οι Ακαδημαϊκοί – Εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας, οι Επιστημονικοί – Επαγγελματικοί – Κοινωνικοί Φορείς, που σφυρίζουν αδιάφορα, βολεμένοι με το να καταγγέλλουν την Κρατική ανεπάρκεια. Λες και αυτοί έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ επάρκειας, υπευθυνότητας, συνέπειας, αποτελεσματικότητας και θετικής καθοδήγησης των μελών τους!
Φωτεινές εξαιρέσεις υπάρχουν φυσικά, είναι όμως τόσο διαδεδομένη και κυρίαρχη η γενική απαξία, που δεν μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για τους πολλούς.
Προϋπόθεση τρίτη και ουσιαστική για τις εξελίξεις, ο Σχεδιασμός!
Άλλο ένα αδύνατο σημείο μας, έχουμε απέχθεια στον Σχεδιασμό, κάθε κλίμακας!
Περιμένουμε πάλι με ανοιχτές αγκάλες και τσέπες τα δις από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Άντε και ήρθαν, που θα πάνε; Με ποιο Σχέδιο με ποια κριτήρια, με ποιες επιλογές;
Να υπηρετήσουν ποιο Όραμα, ποιους Στόχους; Δεν βαρεθήκαμε να “μπαλώνουμε τρύπες”;
Όταν υπάρχουν πολλά και επαναλαμβανόμενα λάθη σε κάθε επί μέρους τομέα, η εξήγηση είναι απλή: υπάρχει ένα μεγάλο λάθος επί της αρχής. Το ξέρουμε, το ξέρουμε!!! Αλλά ας στρουθοκαμηλίσουμε ακόμη, εύκολο είναι να παραδεχτούμε λάθη, αστοχίες και παραλείψεις δεκαετιών;
Διαλέγουμε και παίρνουμε: Όραμα – Παιδεία – Σχεδιασμός, ή Στερεότυπα;
Εάν επιλέξουμε το πρώτο, συναίνεση, υπευθυνότητα και δουλειά από αύριο μάλιστα!
Εάν επιλέξουμε το δεύτερο, ας κάνουμε τα μπανάκια μας, μέσα στην καλή χαρά!
Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη το “ευγενές σπορ” της γκρίνιας και της κλάψας!
