Δύτες από όλο τον κόσμο, έσπευσαν να επισκεφθούν από κοντά, το πρώτο υποβρύχιο μουσείο στην Αλόννησο. Το υποθαλάσσιο μουσείο, άνοιξε τις πύλες του, τον Αύγουστο 2020. Παρουσία του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κων. Αγοραστού, ο οποίος καταδύθηκε σε βάθος 25 μέτρων, μαζί με τον Δήμαρχο Πέτρο Βαφίνη, τα στελέχη της Εφορείας Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟΑ και τον τραγουδιστή Σάκη Ρουβά.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ο καταδυτικός τουρισμός αυξάνεται διαρκώς. Ο κύκλος εργασιών της καταδυτικής βιομηχανίας στην Ευρώπη, ανέρχεται πλέον σε δισεκατομμύρια ευρώ! Ας ξετυλίξουμε όμως την ιστορία του ναυαγίου της Αλοννήσου.
Πώς ήρθε στο φως το άγνωστο ναυάγιο της Περιστέρας στην Αλόννησο
Το 1982 ο Δημήτρης Μαυρίκης, δεινός ψαράς και δύτης, ζήτησε από τον μικρό του γιο Κώστα, να του δείξει στο βυθό κάτι που τον είχε συγκλονίσει. Πράγματι βάλανε τις στολές τους και κατεβήκανε σε βάθος 22 μέτρων. «Έμεινα άφωνος. Ένα άθικτο αρχαίο ναυάγιο με χιλιάδες ακέραιους αμφορείς. Το σκάφος ήταν τεράστιο και εκτεινόταν σε βάθος 33 μέτρων. Ένιωσα δέος και μία δύναμη να προστατέψω και να αναδείξω αυτό το ναυάγιο» λέει ο 53χρονος Κώστας Μαυρίκης.
Οι ελληνικές αρχές το 1980 δεν ενδιαφέρθηκαν για το ναυάγιο. Αντίθετα μεγάλο ενδιαφέρον έδειξαν οι Γερμανοί! Το 1987 το κινηματογράφησαν και το διέδωσαν στη παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα. Ο Ζακ Υβ Κουστό και ο Τζορτζ Μπάς συγκλονίστηκαν από τις ανακοινώσεις των Γερμανών.
Το 1991 η μεγάλη έκταση και η δημοσιότητα του θέματος, έφτασε στα αυτιά της κυβέρνησης του Κων/νου Μητσοτάκη. «Ένα βράδυ μας τηλεφώνησε στο σπίτι μας , στη Στενή Βάλα Αλοννήσου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης». Ο κος Μαυρίκης νόμιζε, πως κάποιος του έκανε πλάκα. Όμως τον διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός ότι θα κάνει, ότι είναι δυνατό να αξιοποιηθεί το ναυάγιο. Πράγματι μετά από ένα χρόνο, γίνεται η πρώτη ενάλια ανασκαφή από την Ελπίδα Χατζηδάκι με το National Geographic να την κινηματογραφεί. Δυστυχώς όμως λόγω των πολιτικών γεγονότων η κυβέρνηση Κων/νου Μητσοτάκη γρήγορα ανετράπη, οπότε το «ναυάγιο» για άλλη μία φορά…ναυάγησε!
Κολυμπώντας στα άδυτα του ναυαγίου …
Το ναυάγιο χρονολογείται στο 425 π.Χ. δηλαδή στο τέλος των Πελοποννησιακών πολέμων. Το πλοίο κατά πάσα πιθανότητα ήταν Αθηναίικό – εμπορικό, προκλήθηκε η βύθισή του από πυρκαγιά, ή από επίθεση εχθρικού πλοίου, ή από θαλασσοταραχή. Ήταν φορτωμένο με 4.000 αμφορείς και αγγεία που περιείχαν κρασί από την Σκόπελο.
Ο δήμαρχος Αλοννήσου Πέτρος Βαφίνης επιθυμεί να δώσει προτεραιότητα στην αξιοποίηση και των άλλων 6 ναυαγίων του νησιού. «Σε αυτό το μοναδικό καταδυτικό περιβάλλον, οι αυτοδύτες θα μπορούν να απολαύσουν μια υποθαλάσσια πανδαισία ναυαγίων σε ένα γεμάτο πρόγραμμα 7 έως 10 ημερών. Όμοιο του δεν θα υπάρχει αλλού στον κόσμο».
Το Μουσείο και ο κόσμος του Βυθού
Το μουσείο μεταφέρει τον επισκέπτη με τη μέθοδο της «εικονικής πραγματικότητας», στον μαγικό κόσμο του βυθού. Ειδικές κάμερες, μεταδίδουν ζωντανά από τον βυθό, την ιστορία δεκάδων αιώνων, χωρίς οι ίδιοι να χρειαστεί να καταδυθούν!
Για τους πιο τολμηρούς, υπάρχει και δυσκολότερος τρόπος. Μπορεί να απευθυνθεί σε ένα καταδυτικό κέντρο και με τη συνοδεία πιστοποιημένου δύτη και σχετική άδεια από αρχαιολόγους, να καταδυθεί στο ναυάγιο…σε βάθος 30 μέτρων! Πέντε υποβρύχιες κάμερες είναι τοποθετημένες στο ναυάγιο ώστε να αποφεύγονται καταστροφές ή κλοπές.
